دروغ ها و خرافات ملحدین

 

بسم الله قاصم الجبارین

 

قسمت اول:

معاندین جاهل شبهه ی مضحک دیگری را اختراع کرده اند که اثبات میکند این موجودات ذره ای عقل ندارند !

در این شبهه شاهد؛

قیچی کردن روایات!

 

 

نیاوردن روایات مهم!

 

 

تفسیر به رای!

 

 

مغلطه و شیادی

 

 

فقیر بودن در فهم ادبیات عرب میباشیم

 

 

 

 

 

 

ما از چند محور شبهه را ساقط و به زباله دان تاریخ میفرستیم، باشد که عبرت بگیرند.

 

 

 

 ( اسکن از شبهه )

 

آیه ی مذکور :

سوره مبارکه نساء آیه 5

 

و َلَاتُؤْتُوا السُّفَهَاءَ أَمْوَالَکُمُ الَّتِی جَعَلَ اللَّهُ لَکُمْ قِیَامًا و َارْزُقُوهُمْ فِیهَا و َاکْسُوهُمْ و َقُولُوا لَهُمْ قَوْلًا مَعْرُوفًا

ترجمه فولادوند:

و اموالی که خدا قوام زندگی شما را به آن مقرّر داشته به تصرّف سفیهان ندهید و از مالشان نفقه و لباس به آنها دهید و با آنان سخن نیکو و دلپسند گویید.

 

همان طور که مشاهده میفرمایید در متن آیه هیچ صحبتی از زنان نیست اما معاند پلید میگوید، در آیه 5 نساء مستقیم و با صراحت تمام آمده که بانوان فلان هستند.

 

 

 

قسمت دوم

 

مِنَ الَّذِینَ هَادُوا یُحَرِّفُونَ الْکَلِمَ عَنْ مَوَاضِعِهِ

 

 

بعضى از جهودان کلمات خدا را به معنى دگرگون مى‌کنند !!

 

 

 

 

 

پر واضح است که ظاهر آیه 5 نسا یک حکم کلی را در ارتباط با سفیهان بیان کرده است و آن اینکه نباید اموال خود را به سفیهان بدهند.

فلذا برای دفع این شبهه ؛ تفسیر آیه ، تبیین معنا و مصداق سفها و آوردن تمام روایات الزامیست:

 

 

 

 

 

بررسی لغوی کلمه سفیه:

کلمه سفیه یکی از کلماتی است که "مشترک لفظی" است،یعنی معانی متفاوتی دارد و با توجه به جمله ای که در آن به کار رفته،و نیز مطابق آنچه که متکلم اراده کرده است، معانی مختلفی بر آن بار می شود.

مانند کلمه "شیر"،که هم می تواند به معنای حیوان درنده باشد و هم میتواند به معنای شیر خوردنی باشد و معنای آن بستگی به این دارد  که در چه جمله ای به کار رفته باشد و متکلم چه معنایی را اراده کرده باشد

 

 

 

 

 

در این بخش، به بررسی معانی سفیه می پردازیم و با روایات تطبیق می دهیم:

 

 

 

 

 

معنای اول:

ابن حجر عسقلانی میگوید:

والسفیه: الجاهل، الضعیف الرأی

سفیه در لغت به معنای شخص

 

 

ضعیف الرای یا جاهل می باشد

 

العجاب فی بیان الاسباب جلد 1صفحه 236

 

 

http://lib.eshia.ir/41860/1/236/

 

 

 

 

 

معنای دوم:

در معجم الوسیط آمده است:

السَّفِیه) من یبذر مَاله فِیمَا لَا یَنْبَغِی

سفیه کسی است که مالش را در مواردی خرج می کند که شایسته نیست (اسراف کننده مال)

 

المعجم الوسیط جلد 1 صفحه 435

 

 

http://lib.eshia.ir/40678/1/435

ابن فهد حلی میگوید:

السفیه هو الذی یصرف أمواله فی غیر الأغراض الصحیحة، فلو باع و الحال هذه لم یمض بیعه

سفیه کسی است که اموالش را در غیر از اغراض صحیحه مصرف می کند لذا اگر بیعی انجام دهد نافذ نیست.

 

المهذب البارع فی شرح المختصر النافع جلد 2 صفحه 515

 

 

http://lib.eshia.ir/10053/2/515

 

 

 

 

عبدالمنعم محمود:

 

فی الاصطلاح: هو التبذیر فی المال و الإسراف فیه و لا أثر للفسق و العدالة فیه،و یقابله الرشد

سفیه در معنای اصطلاحی به معنای کسی است که مال را اسراف می کند و نقطه مقابل سفاهت،رشد است.

 

معجم المصطلحات جلد :2 صفحه  275

 

 

http://lib.eshia.ir/86883/2/275

 

 

 

 

در روایتی نیز می خوانیم:

 

عن الصادق (علیه السلام) «إیناس الرشد حفظ المال

 

 

رشد،همان حفظ مال است.

 

الحدائق الناضرة جلد 20 صفحه :365

 

 

http://lib.eshia.ir/10013/20/365

 

 

 

 پس تا اینجا مشخص شد سفیه به معنای اسراف کننده و هدر دهنده مال است که هم می تواند مرد باشد و هم می تواند زن باشد ولی معاند مغرضانه این لفظ را توهین به زن برداشت کرده است. در ادامه  روایاتی را که موید این معنا هستند و بیش از پیش این شبهه را پاسخ میدهیم، ذکر می کنیم.

 

 

 

 

روایت اول:

علی ‌بن ابی حمزه گفته است:از امام صادق(ع) از آیه 5 نساء پرسیدم:فرمود:منظور از سفیهان، یتیمانند؛اموال آنان را در اختیارشان نگذارید تا وقتی که به رشد برسند

البرهان فی تفسیر القرآن جلد 2 صفحه 23

 

 

http://lib.eshia.ir/71664/2/23

 

بنابراین در این روایت، سفیه به معنای یتیمی است که هنوز به سن رشد نرسیده است و فرقی ندارد که زن باشد یا مرد.

 

 

 

روایت دوم:

عبداللّه بن سنان:پدرم در حضور من از امام صادق علیه السلام راجع به آیه«و چون به [سنّ رشد و ] قوّت خویش رسید»سؤال کرد،حضرت فرمود: منظور احتلام است..مگر آن که سفیه یا ناتوان باشد پدرم پرسید

 

 

سفیه کیست؟ فرمود: کسى که کالاى یک درهمى را به چند درهم مى خرد ...

تهذیب الأحکام جلد 9 صفحه 182

 

 

http://bit.ly/2BsQdOW

 

 

در این روایت نیز سفیه به معنای کسی است که مال را اسراف می کند و  ارزش مال را نمی داند چه مرد باشد چه زن،کودک باشدیا بزرگسال

 

 

 

قسمت سوم

بنگرید که این کلمه در عربی، کاربردهای فراوانی دارد

 

معنای سوم:

سفیه به معنای کسی که به فکر سعادت خود نیست(شخص گناهکار)

فالسفیه بالنظر الحقّ الصائب القاطع هو الّذی یمیل عن سعادة نفسه و کماله و صلاحه و حسن عاقبته و تأمین حیاته الروحانیّة.وَ مَنْ یَرْغَبُ عَنْ مِلَّةِ إِبْراهِیمَ إِلَّا مَنْ‌ سَفِه َ‌نَفْسَهُ‌- 2/ 130.

 

با توجه به آیه ی فوق، سفیه کسی است که سعادت نفس و صلاح و کمال خود رویگردان است.

التحقیق فی کلمات القرآن الکریم جلد 5 صفحه 147

 

 

http://lib.eshia.ir/71460/5/147/

در این معنا نیز، شخص سفیه هم می تواند مرد باشد و هم زن باشد چون افراد گناهکار،محدود به زنان یا مردان نیستند بلکه شامل هر دو گروه می شوند. در ادامه نیز روایاتی که موید این معناست ذکر می کنیم:

 

 

روایت اول:

ابراهیم بن عبدالحمید می‌گوید: از امام صادق (ع)‌ از معنای آیه 5 نساء پرسیدم،فرمود: هر کسی که شراب بنوشد سفیه است.

البرهان فی تفسیر القرآن جلد 2 صفحه 23

 

 

http://lib.eshia.ir/71664/2/23

در این روایت، شارب خمر سفیه دانسته شده است چون به فکر سعادت خود نیست و مرتکب گناه می شود،حال شارب خمر می تواند مرد باشد یا زن.

 

 

 

امام صادق علیه السلام : سفاهت، خوى پستى است . آدم سفیه به زیر دست خود زور مى گوید و در برابر بالا دست خود زبون است

 

الکافی جلد 2 صفحه 322

 

 

https://goo.gl/oMuziF

 

 

 

 در این روایت نیز شخص زورگو و ظالم،سفیه دانسته شده است و ظلم کردن به دیگری گناه است و طبق این معنا،چنین سفیهی همان شخص گناهکار  است.

 

 

 

 

نتیجه گیری از این دو قسمت :

سفیه در همه جا به معنای محجور و ممنوع از تصرف نیست. چنین نیست که به هر کس عنوان سفیه اطلاق شد، بدین معنا باشد که استقلال مالی ندارد و نمیتواند مستقلا در اموال خود تصرف کند.

اگر به شرابخوار سفیه گفته شده، بدین سبب است که اموال خود را در راه نافرمانی خدا و به ضرر خود مصرف میکند و بدین سبب، نمیتواند به او اعتماد کرد و اموالی را برای تجارت یا کار دیگر در اختیار او گذاشت، نه اینکه از تصرف در اموال خود ممنوع باشد.

اگر به زورگو و ظالم سفیه گفته شده نیز بدین سبب است که از عاقبت به خیری و صلاح و کمال خود به دور است، و اطلاق سفیه بر کودک و یتیم بدان سبب است که به بلوغ و رشد نرسیده‌اند و نمیتوانند به نحو شایسته در اموال خود تصرف کنند.

 

 

 

 

 

کما اینکه علامه طباطبایی رضوان الله تعالی علیه می گوید:

معنایش (معنای سفیه) بر حسب اختلاف اغراض مختلف مى شود، مثلا به کسى که در اداره امور دنیائیش قاصر و عاجز است سفیه مى گویند و به کسى هم که در امور دنیائیش کمال هوشیارى را دارد ولى درباره امر آخرتیش کوتاهى نموده و مرتکب فسق مى شود یعنى در این قسمت لاابالى است ، سفیه مى گویند

تفسیر المیزان جلد 4 صفحه 270

 

 

http://lib.eshia.ir/50081/4/270/

 

 

 

 

 

قسمت چهارم

اما علمای اسلام  در مورد آیه 5 سوره نساء (لاتوتوا السفهاء اموالکم) چه می گویند؟ آیا آن را توهین به زن دانسته اند؟

 

شیخ طوسی (رض) در تفسیر التبیان معنای سفیه را عام می داند و  می گوید:

الاولی‌ حمل‌ ‌الآیة‌ ‌علی‌ الامرین‌، لأن‌ عمومه‌ یقتضی‌ ‌ذلک‌، ‌فلا‌ یجوز ‌أن‌ یعطی‌ السفیه‌ ‌ألذی‌ یفسد المال‌، و ‌لا‌ الیتیم‌ ‌ألذی‌ ‌لم‌ یبلغ‌، و ‌لا‌ ‌ألذی‌ بلغ‌ و ‌لم‌ یؤنس‌ ‌منه‌ الرشد.

قول بهتر این است که عمومیت آیه اقتضا کند که اعطای مال به سفیهی که مال را فاسد می کند، و  یتیمی که به سن بلوغ نرسیده است، و کسی که بالغ شده  ولی هنوز رشید نشده است،جایز نباشد

تفسیر التبیان جلد 3 صفحه 114

 

 

http://lib.eshia.ir/12011/3/114/

 

 

 

 شیخ طبرسی (رض) نیز در تفسیر مجمع البیان می گوید:

 

أنها عام فی کل سفیه من صبی أو مجنون أو محجور علیه للتبذیر

کلمه سفیه، عمومیت دارد و شامل می‌شود هر طفل یا مجنون یا کسی که بخاطر زیاده‌روی در خرج مال، از تصرفات مالکانه ممنوع شده باشد.

مجمع البیان فی تفسیر القرآن جلد 3 صفحه : 14

 

 

http://lib.eshia.ir/86854/3/14/

 

 

 

 طبق نظر این دو دانشمند بزرگوار:

کلمه "السفهاء"جمع است و شامل تمام مصادیق سفیه می شود نه یک سفیه خاص،لذا فرقی ندارد که این سفیه،زن باشد یا مرد،صغیر باشد یا کبیر،ولی این احمق ها از کلمه "السفهاء"،برداشت کرده اند که قران به صراحت،زنان را احمق دانسته است!

 

 

 

 

 

آیت الله العظمی مکارم شیرازی می گوید:

لکنّ من الواضح أنّ المراد من السّفه فی الآیة الحاضرة هو عدم الرشد اللازم فی الأمور الاقتصادیة بحیث لایستطیع الشخص من تدبیر شؤونه الاقتصادیه

واضح است که مراد از سفاهت در آیه ی "لا توتوا السفهاء اموالکم"،عدم رشد لازم در امور اقتصادی است به گونه ای که شخص نتواند امور اقتصادی خود را تامین کند.

الامثل فی تفسیر کتاب الله المنزل جلد 3 صفحه 106

 

 

http://lib.eshia.ir/27526/3/106

طبق نظر این عالم بزرگوار نیز مقصود از آیه،هر شخصی است که توانایی اداره اموال خود را به نحو عقلایی نداشته باشد،لذا هم زن می تواند مشمول این آیه گردد و هم مرد و هم کودک.

 

 

 

 

محمد،ابن جریر طبری از علمای اهل تسنن نیز می گوید:

والصواب من القول فی تأویل ذلک عندنا، أن الله جل ثناؤه عم بقوله:"ولا تؤتوا السفهاء أموالکم"، فلم یخصص سفیهًا

دون سفیه. فغیر جائز لأحد أن یؤتی سفیهًا ماله، صبیًا صغیرًا کان أو رجلا کبیرًا، ذکرًا کان أو أنثى.

قول درست در تفسیر آیه لاتوتوا السفهاء این است که قول خداوند عام است و آن را به هیچ سفیهی مختص نکرده است. پس جایز نیست کسی مالش را به سفیه بدهد

 

 

کودک باشد یا مرد بزرگ، مذکر باشد یا مونث

تفسیر الطبری جلد 6 صفحه 394

 

 

http://lib.efatwa.ir/46982/6/394/

قول این عالم بزرگ نیز اینقد واضح است که نیاز به توضیح ندارد.

 

 

 

 

قسمت پنجم

حال که بوسیله ی لغت نامه ها ، روایات، تفاسیر و اقوال دانشمندان دینی میزان شرارت این معاندین را نشان دادیم، به سراغ روایاتی میرویم که بیش از همه روی آن شبهه ایجاد کرده اند.

 

 

 

 

 

این روایت اولیست که معاند استفاده کرده است!

قَالَ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ(عَلَیْهِ السَّلاَمُ): الْمَرْأَةُ لاَ یُوصَى إِلَیْهَا، لِأَنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ یَقُولُ: وَ لاٰ تُؤْتُوا السُّفَهٰاءَ أَمْوٰالَکُمُ ».

به زن وصیت نشود؛ زیرا خداوند عزوجل فرموده است اموالتان را به سفیهان ندهید.

البرهان فی تفسیر القرآن نویسنده : البحرانی، السید هاشم جلد 2 صفحه : 24

 

 

 

 

 

شبهه انداز با ذکر این روایت، اینگونه برداشت کرده است که چون معصوم فرموده است،به زن وصیت نمی شود، پس این به معنای احمق بودن زنان است!

 

 

 

 

 

اولا:با توجه به مطالبی که در بررسی لغوی کلمه بیان کردیم باید در نظر داشت که:

سفاهت معنائى وسیع دارد و داراى مراتبى است مانند سفاهتى که باعث حجر و ممنوعیت از تصرف مى شود و نیز سفاهت کودک قبل از رسیدن به حد رشد و مرتبه دیگرش سفاهت زنى است که هوسران است مرحله دیگرش سفاهت شارب الخمر و مرتبه دیگرش مطلق کسانى است که مورد اعتماد نباشند

ترجمه تفسیر المیزان جلد 4 صفحه : 282

 

 

http://lib.eshia.ir/50081/4/282

لذا چنین نیست که سفیه در همه ی کاربرد های آن معنای واحدی داشته باشد.بلکه اگر در مورد ملحد استعمال شود به معنای احمق است،اگر نسبت به کودک استعمال شود به معنای این است که هنوز به سن رشد نرسیده است و قس علی هذا.

 

 

 

 

ثانیا: روایات بسیاری در مورد جواز مالیکت زن وجود دارد و همچنین جواز وصیت به زن،بنابراین اگر روایتی از وصیت به زن نهی کرده باشد یا حمل بر تقیه می شود یا حمل بر کراهت.

روایتی در تایید این مطلب:

امام باقر(ع) فرمودند: زنی که بالغ و رشید است، می‌تواند خرید و فروش کند، برده آزاد کند، شهادتش قبول است و برای هرگونه تصرف در اموالش مجاز می‌باشد.

تهذیب الأحکام جلد7 صفحه  378

 

 

https://goo.gl/aQmWxx

 

 

شیخ طوسی (رض) هم می گویند:

فالوجه فی هذا الخبر أحد شیئین ، أحدهما : أن نحمله على ضرب من الکراهیة دون الحظر ، والثانی أن نحمله على التقیة لأنه مذهب کثیر من العامة.

 

از این روایت می توان دو برداشت داشت،یکی اینکه :حمل بر کراهت شود نه حرمت،دوم اینکه:حمل بر تقیه شود زیرا بسیاری از اهل سنت به آن قائل شده اند.

الإستبصار جلد 4 صفحه 140

 

 

http://lib.eshia.ir/11002/4/140

آیت الله سید محمد صادق روحانی نیز می گوید:

 

فلاعراض الاصحاب عنه ومعارضته بخبر علی بن یقطین لابد من طرحه أو حمله على ما لو فقد بعض الشرائط السابقة.

علمای ما از روایتی که  وصیت به زن را نهی کرده است اعراض کرده اند و چون با خبر علی بن یقطین معارض است ناچارا باید آن را دور انداخت مگر اینکه حمل شود بر موردی که بعضی از شرایط وصیت صحیح را ندارد(یعنی حمل بر کراهت شود)

فقه الصادق جلد 20 صفحه 410

 

 

http://lib.eshia.ir/10113/20/410/

سید علی طباطبائی میفرماید:

 

فمع قصور سنده وشذوذه محمول على التقیة ، ففی الاستبصار أنه مذهب کثیر من العامة

با وجود قصور سند و شاذ بودن روایت،حمل بر تقیه می شود

ریاض المسائل جلد 10 صفحه 321

 

 

http://lib.eshia.ir/27154/10/321/

اما نظر ،جمعی از اهل تسنن نیز این است که:

 

لم یثبت عن رسول الله - صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّم َ - ولا عن أحد من أصحابه نعت النساء بالسفه،ولا انهن المرادات بالآیة المذکورة،و إنما هو شیء قاله بعض أهل التفسیر من التابعین،ولعل مرادهم المرأة السفیهة التی لا تحسن التصرف

ثابت نشده از جانب رسول الله و اصحاب ایشان که زنان را به سفاهت متصف کنند یا اینکه مراد از آیه را زنان بدانند،بلکه این را صرفا بعضی از مفسرین که از تابعین هستند گفته اند که شاید منظورشان،صرفا زنان سفیهی باشد که تصرف آنها در اموال نیکو نیست(نه همه زنان)

أرشیف ملتقى أهل الحدیث جلد 128 صفحه 434

 

 

http://lib.efatwa.ir/46924/128/434/

 

 

 

 بنابراین از نظر جمعی از اهل سنت نیز،هیچ دلیلی ندارد که ما همه زنان را سفیه خطاب کنیم بلکه فقط زنانی را شامل می شود که تصرف آنها را در اموالشان باعث از بین رفتن اموال خودشان می شود و این حکم اتفاقا به نفع خود زنان و مردان و کودکان سفیه است، ولی ملحدان بی مغز از درک این امر بدیهی نیز عاجزند.

 

 

 

 

قسمت ششم

اما دومین روایت و پاشنه آشیل شبهه انداز را بررسی کنیم که با تردستی روایت اصلی شبهه را قیچی کرده اند

 

 

 

((  اصل شبهه حول محور این روایت میچرخد ))

ولی با همین روایت که با شیادی تمام قیچی کرده اند پاسخ را میدهیم؛

عَلِیُّ بْنُ إِبْرَاهِیمَ قَالَ:فِی رِوَایَةِ أَبِی الْجَارُودِ،عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ(عَلَیْهِ السَّلاَمُ) ،فِی قَوْلِهِ تَعَالَى: وَ لاٰ تُؤْتُوا السُّفَهٰاءَ أَمْوٰالَکُمُ :«فَالسُّفَهَاءُ:اَلنِّسَاءُ وَ الْوَلَدُ...

 

 

 

 

 

ادامه ی این روایت توسط ملحد قیچی شده است. میبایست ببینیم بخش اصلی روایت که آن ها را رسوا می کند و از ترس آن را تقطیع کرده اند چه می گوید:

 

فَالسُّفَهَاءُ:اَلنِّسَاءُ وَ الْوَلَدُ‌ إِذَا عَلِمَ الرَّجُلُ أَنَّ امْرَأَتَهُ سَفِیهَةٌ مُفْسِدَةٌ،وَ وَلَدَهُ سَفِیهٌ مُفْسِدٌ، لَمْ یَنْبَغِ لَهُ أَنْ یُسَلِّطَ وَاحِداً مِنْهُمَا عَلَى مَالِهِ الَّذِی جَعَلَ اللَّهُ لَهُ قِیَاماً

ترجمه: سفهاء،زنان و فرزندان هستند زمانی که مرد بداند که همسرش فاسد کننده مال و هوسران است، و بداند که فرزندش مفسد است، شایسته نیست آنها را بر مالش مسلط کند

البرهان فی تفسیر القرآن جلد  2 صفحه 21

 

 

http://lib.eshia.ir/71664/2/21/

اصل روایت با چیزی که آنها آورده اند ، زمین تا آسمان فرق دارد، ولی ملحد شیاد و بی شرف راهی جز تقطیع آن نداشته است.

 

بنابراین مقصود از زنان و فرزندان در روایت، زنان و فرزندانی هستند که فاسد کننده مال و هوسران باشند نه همه زنان. روایات دیگری که به نحو مطلق، دادن مال به زنان را نهی می کند، بر همین معنا حمل می شود.

 

 

 

 

 

قسمت هفتم

سوره الروم آیه 21

و َمِنْ آیَاتِهِ أَنْ خَلَقَ لَکُمْ مِنْ أَنْفُسِکُمْ أَزْوَاجًا لِتَسْکُنُوا إِلَیْهَا وَ جَعَلَ بَیْنَکُمْ مَوَدَّةً و َرَحْمَةً إِنَّ فِی ذَلِکَ لَآیَاتٍ لِقَوْمٍ یَتَفَکَّرُونَ

و از نشانه‌هاى قدرت اوست که برایتان از جنس خودتان همسرانى آفرید. تا به ایشان آرامش یابید، و میان شما دوستى و مهربانى نهاد. در این عبرتهایى است براى مردمى که تفکر مى‌کنند.

 

به عنوان جمع بندی دو روایت بسیار زیبا و دلنشین را به شما عزیزان تقدیم میکنیم تا به عمق پوچ بودن این شبهه پی ببرید

رسول اکرم صلى الله علیه و آله :

زن شایسته یکى از دو عامل پیشرفت خانواده است.

بحار الأنوار جلد 103 صفحه 238

 

 

https://goo.gl/LARZ2Z

امام صادق علیه السلام میفرمایند؛

 

زنان خوب را با طلا و نقره نیز نمی توان سنجید، زیرا از طلا و نقره [هم] برترند و زنان بد را با خاک هم نمی توان ارزش گذاری کرد که خاک از آنها بهتر است!

روضه المتقین جلد 8 صفحه 110

 

 

https://goo.gl/zcmPnm

 

 

در کلام اهل بیت علیه السلام زن خوب از طلا و نقره با ارزش تر است، عامل پیشرفت خانواده هست

 

 

 

والسلام

 

 

به کانال دروغ ها و خرافات ملحدین بپیوندید

@zandiq_IQ7