جنایات و مجازات های دهشتناک زرتشتیان و ایرانیان باستان در حق دگراندیشان :
پروفسور "آرتور کریستین سن" مورخ مشهور دانمارک در فصلی پیرامون مسیحیان مینویسد:
در اعمال شهدای عیسوی [مسیحی] انواع و اقسام زجرها و شکنجه های دهشتناکی، که محاکم میتوانستند، از آن استفاده کنند، مذکور است. برای ترساندن متهمین آلات و ادوات مختلف شکنجه را در برابر چشم آنها میگستردند. زندانیان را گاهی با انگشت بنصر می آویختند. و گاهی واژگون و گاهی با یک پا سرنگون بر دار میکردند و با تازیانه هایی بافته از پی گاو میزدند. در زخمها سرکه و نمک و انقوزه میریختند. اندام آن بینوایان را یک یک قطع میکردند و پوست سرشان را میکنند. گاهی پوست چهره را از پیشانی تا چانه بر میداشتند و گاهی پوست دست و پشت آنها را میبریدند و سرب گداخته در گوش و چشم میریختند و زبان را میکندند.
گردن یکی از شهدای عیسوی را سوراخ کردند و زبان او را از آن سوراخ بیرون کشیدند جوالدوز در چشم و در تمام بدن فرد میکردند و دائم سرکه و خردل در دهان و چشم و منخرین آنها میریختند تا مرگ فرارسد. یکی از ادوات کثیر الاستعمال شانه آهنین بود، که گوشت تن محکوم را با آن میکندند. برای افزایش درد و شکنجه بر استخوان هایی، که نمایان شده بود، نفت میریختند و آتش میزدند.
شکنجه چرخ و اعدام بر روی خرمن هیزم که بر آن نفت ریخته و مهیای آتش گرفتن بود، در ردیف شکنجه های ایران مذکور است و از آن گذشته اکثر این شکنجه ها را در حقوق جزای هند باستانی میتوان دید.دهشتناکترین شکنجه ها شکنجه معروف به «نه مرگ» بود، که تفصیل آن از این قرار است: جلاد به ترتیب انگشتان دست و انگشتان پا و بعد دست را تا مچ و پا را تا کعب و سپس دست را تا آرنج و پا را تا زانو و آنگاه گوش و بینی و عاقبت سَر را قطع میکرد. اجساد اعدام شدگان را نزد حیوانات وحشی میافکندند.
گاهی محبوسین عیسوی را به وعده آزادی با استرداد اموال مضبوطه وادار باعدام هم کیشان خود میکردند. مجازات های دیگری نیز وجود داشت از قبیل توقیف اموال شخصی مقصر و اعمال شاقه، که عبارت بود از راهسازی و سنگ شکنی و درخت بری و قطع چوب برای آتش مقدس و غیره.
ایران در زمان ساسانیان _ نوشته ی پروفسور آرتور کریستین سن _ صفحات 415 _ 416 ، اسکن
http://yon.ir/mSGR0
http://yon.ir/TtusM
دروغ ها و خرافات ملحدین
@Zandiq_IQ7
